Wczoraj w kinie „Fregata” przedostatni raz wyświetlono dramat wojenny „1917”  Ostatni seans 22 luteg
Reklama

Ostatni seans 22 lutego. Nominowany do wielu Oskarów amerykańsko-film opowiada o jednym z epizodów I wojny światowej. Zginęło w niej aż 14 mln ludzi w tym 8,5 mln żołnierzy. Przez dziesiątki lat kilkaset metrów od lęborskiego kina stał POMNIK POLEGŁYCH W I WOJNIE ŚWIATOWEJ OBYWATELI LĘBORKA. Częściowo zdemontowany i pozbawiony tablic dotrwał aż do lat 60-tych gdy został definitywnie wyburzony. W jego miejsce w 1968 roku stanął stalinowski czołg IS-2 (Josif Stalin). Stoi on tam do dziś.

A pomnik poległych w I wojnie światowej mieszkańców Lęborka? Z inicjatywą jego wybudowania wyszli kombatanci z tzw. Czarnych Huzarów. Pomysł wybudowania prostego obelisku z płytą z czasem rozrósł się dużej i spektakularnej budowy na którą złożyli się mieszkańcy wpłacając na specjalny fundusz. Projekty budowli spływały z całych Niemiec, wybrano projekt inspektora podatkowego Pahnke. Pomnik miał kształt podobny do altany. Mieszkańcy nazywali go Walhallą w znaczeniu siedziby Odyna. Wyglądem i ideą nawiązywał do sagi o Odynie – Bogu Wojny.

Wysoki na 12 metrów pomnik zbudowany był z potężnych granitowych prostopadłościanów zwieńczonych orłem – symbolem niemieckości na fundamencie o szerokości ok. 11 metrów. Centrum stanowił wykonany z granitu sarkofag oraz ozdobny stalowy hełm z mieczami – symbol rycerskości i 8 krzyży (Eisernes Kreuz). Na sarkofagu widniała inskrypcja: „Uczyniliśmy to dla Was”. Wokół wznosiło się osiem połączonych łańcuchem z kutego żelaza filarów. Wejście przyozdobione było kotwicą i ognistym mieczem symbolizującym niemieckie prawo istnienia. Fryz monumentu zwieńczony był szeroką wstęgą, na niej złote litery tworzące napis: „Z wdzięcznością składa cześć swym poległym bohaterom wojny światowej 1914-1918 miasto rodzinne Lębork”. Całość stała na cokole o wysokości 1,5 metra. Do wnętrza świątyni szło się schodami w górę. Platforma wyłożona była białym marmurem.

Odsłonięcie i poświecenie pomnika w sierpniu 1928 (10 lat po wojnie) było wielkim wydarzeniem z udziałem 3-4 tysięcy mieszkańców.

Po II wojnie światowej pozbawiony krzyży, orła i innych elementów stał aż do roku 1968. Jedno w ostatnich zdjęć pomnika zostało wykonane w roku 1965-1966. Prezentujemy je na ostatniej, czwartej fotografii.



Poprzedni artykułRozmawiajcie o seksie! Międzynarodowy Tydzień Małżeństwa w Lęborku
Następny artykułElektromobilna rewolucja na terenie Powiatu Lęborskiego?